ขอเชิญทุกท่านร่วมเป็นส่วนหนึ่งกับเราในการสร้า้งสังคมแห่งการเรียนรู้...

หากต้องการลงบทความ/งานเขียนของท่าน สามารถแจ้งความประสงค์ได้ทางเว็บบอร์ด หรือทางอีเมล์แอดเดรส; po_kenchin@hotmail.com
หรือจะสมัครสมาชิกอย่างเดียวก็ได้นะครับ

02 กันยายน 2554

ตามเส้นทางเอดส์...แรงงานข้ามชาติ



          จากความเหงาที่ต้องละทิ้งบ้านเกิดเมืองนอนมาทำงานใช้แรงงานที่เมืองไทย ผสมกับการทำงานหนักตลอดวันตลอดคืนบนเรือหาปลานานนับเดือน ทำให้หนุ่มประมงพม่าเกือบทุกคนเฝ้ารอวันที่จะได้ขึ้นฝั่ง เพื่อไปดื่มเหล้าและจู๋จี๋กับหญิงบริการ แต่ด้วยความรังเกียจการใช้ถุงยางอนามัยทำให้พวกเขาเพลี่ยงพล้ำติดเชื้อเอชไอวีไปหลายคน
          อูวิน ลูกเรือประมงวัย 30 ปีเศษ เข้ามาทำงานในประเทศไทยตั้งแต่อายุได้ 18 ปี ล่องเรือหาปลาไปตามน่านน้ำต่างๆ ทั้งไทยและประเทศเพื่อนบ้าน ด้วยงานที่หนักและความเหงาเปล่าเปลี่ยวยามลอยเรืออยู่กลางเล เวลาขึ้นฝั่งทีก็จะหาเหล้าดื่มกินจนเมามาย สุดท้ายก็จบลงกับหญิงบริการ ชีวิตของอูวินเป็นเช่นนี้ตลอด 10 ปีที่ผ่านมา เขาบอกว่า ผ่านมาแล้วเกือบทุกบาร์ ทุกซ่อง และทุกคาราโอเกะทุกชายฝั่งท้องทะเลอันดามัน กระทั่งได้รับเชื้อเอชไอวีและปัจจุบันกำลังต่อสู้กับวัณโรค
          "ช่วงหลังๆ มีการรณรงค์ให้ใส่ถุงยางอนามัยป้องกันเอดส์และโรคจากเพศสัมพันธ์ แต่ผมก็ไม่กลัวและไม่อยากใช้ เพราะใส่แล้วไม่สนุกใจ"
          ปัจจุบันอูวินอาศัยอยู่กับเมียชาวพม่าที่ได้รับเชื้อเอชไอวีจากเขาเช่นกัน อูวินป่วยจึงถูกไล่ออกจากงาน เมียเองก็ต้องคอยดูแลอูวินตลอดเวลา แม้บางครั้งทั้งคู่อยากกลับบ้านเกิด แต่ก็รู้ดีว่าหากกลับไปจะไม่มียารักษาทั้งวัณโรคและเอดส์ จึงดิ้นรนอยู่ที่เมืองไทยต่อไป ด้วยหวังว่าจะได้ยารักษาโรคร้าย ทำให้ร่างกายกลับมาแข็งแรงและกลับไปทำงานได้อีกครั้ง 
          หม่องบี หนึ่งในแรงงานที่เข้ามาทำงานในสมุทรสาครนานกว่า 30 ปี วิเคราะห์ถึงสาเหตุที่เชื้อเอชไอวีแพร่กระจายในกลุ่มแรงงานพม่าว่า มาจาก 2 กลุ่ม คือ กลุ่มลูกเรือประมง เวลาขึ้นฝั่งมักจะใช้บริการร้านคาราโอเกะและหญิงบริการ แม้จะมีการแจกถุงยางอนามัย และให้ความรู้เรื่องการป้องกันเอดส์ แต่ก็ยังมีบางคนที่ไม่ใช้ถุงยางอนามัย บางครั้งดื่มสุราจนมึนเมาทำให้ขาดสติ เมื่อไปขึ้นฝั่งที่อื่นก็นำเชื้อไปแพร่ต่อ ยิ่งไปกว่านั้นเมื่อกลับบ้านก็นำเชื้อมาติดภรรยา
          เรือหาปลามีหลายแบบ แบ่งตามเส้นทางและระยะทางเดินเรือ เช่น เรือในประเทศจะออกทะเลนาน 2 เดือนบ้าง 3 เดือนบ้าง หรือ 6 เดือน จะแวะจอดที่ระยอง ประจวบคีรีขันธ์ ชุมพร และปัตตานี หม่องบีเล่าว่า ช่วงที่เรือจอดลูกเรือก็จะไปดื่มเหล้ากับสาวๆ ในร้านคาราโอเกะ สุดท้ายก็มีเพศสัมพันธ์กัน
          "เมื่อสิบกว่าปีก่อนไม่รู้จักถุงยางอนามัยกันหรอก แต่หลังจากเอ็นจีโอไปเผยแพร่ให้ความรู้เรื่องเอดส์ก็เริ่มกลัว หญิงบริการก็เริ่มใช้กันเยอะ แต่บางคนก็ไม่กลัว ก็ไม่ใช้"
          เรืออีกประเภทได้แก่เรือที่เดินทางไปอินโดนีเซีย ไปครั้งละ 1-3 ปี แวะขึ้นฝั่งที่เขมร เวียดนาม มาเลเซีย ก่อนจะไปสุดปลายทางที่อินโดนีเซียแล้วแล่นกลับไทย ตามท่าเรือต่างประเทศก็มีแหล่งหญิงขายบริการ ทำให้เอดส์แพร่ไปเรื่อยๆ
          อีกสาเหตุหนึ่งที่หม่องบีเชื่อว่ามีส่วนไม่น้อย คือ กระแสมือถือ ทีวี และวีซีดี มือถือทำให้ชาวพม่ามีเพศสัมพันธ์กันได้ง่ายขึ้น แค่โทรคุยนัดหมายไม่กี่ครั้ง ด้วยความเหงาก็สามารถนอนด้วยกันได้แล้ว นอกจากนี้ เงินก้อนแรกส่วนใหญ่จะหมดไปกับทีวีและเครื่องเล่นวีซีดี ดูหนังฟังเพลงและดูแผ่นซีดีโป๊ กิจกรรมบันเทิงที่ได้รับความนิยมในหมู่แรงงานวัยรุ่นชาวพม่า นำไปสู่การมีเซ็กส์อย่างไม่ระมัดระวัง 
          ส่วนเวทีประลองกามารมณ์แรงงานเหล่านี้รู้จักกันดีในชื่อ "กิโล 1" ซอยเล็กๆ ติด โรงพยาบาลมหาชัย คลาคล่ำไปด้วยร้านค้าและห้องแถวเรียงรายอยู่สองฝั่งถนน กลางวันร้างไร้ผู้คนขาดสีสัน แต่พอความมืดโรยตัว แสงไฟนีออนหลากสีระยิบระยับตา 2 ทุ่มเป็นต้นไปผีเสื้อราตรีทั้งไทยและพม่าในชุดร่วมสมัย แต่งหน้าทาปากด้วยสีฉูดฉาด อายุตั้งแต่ 25-35 ปี ร่วม 100 ชีวิต ทยอยออกมายืนบ้างนั่งบ้างเอ่ยปากชักชวนผู้มาเยือน "เที่ยวไหมพี่"
          จากการสอบถามทราบว่า ราคาค่าบริการแบ่งออกเป็น 3 เกรด อายุ 30 ขึ้นไป 220 บาทต่อ 30 นาทีต่อครั้ง 25-29 ปี 320 บาทต่อ 30 นาทีต่อครั้ง ส่วนหญิงสาวรูปร่างหน้าตาดีราคาแพงขึ้นมาหน่อย 420 บาทต่อ 30 นาทีต่อครั้ง ไม่รวมค่าถุงยางอนามัย
          อีกโซนเรียกกันว่า "ทางรถไฟ" ต้องเข้าไปในตัวตลาดมหาชัย ส่วนใหญ่เป็นสาวพม่า มีคนไทยปะปนบ้างแต่ไม่มาก เป็นคนที่ปลดระวางจากโซนแรกย้ายมาประจำอยู่ที่นี่ เน้นรับลูกเรือประมงและคนงานพม่า ด้วยสนนราคาแสนถูก 100-300 บาท ปัจจุบันหญิงสาวกลุ่มนี้กว่า 70 คน ถูกผลักดันให้เข้าไปอยู่ในชุมชนใกล้วัดโกรกกราก โดยจะยืนอยู่ตามมุมร้านค้า หัวถนน หรือไม่ก็ร้านคาราโอเกะ
          "พงษ์" เด็กรับรถกิโล 1 ยอมรับว่า ทุกๆ 15 วันของเดือนจะมีลูกเรือประมงชาวพม่ากลับขึ้นฝั่งเข้ามาใช้บริการจำนวนมาก เมื่อได้เงินค่าแรงก็จะมาปลดปล่อยอารมณ์ทางเพศที่นี่ ถึงขนาดในซอยแทบไม่มีที่เดิน หรือบางร้านที่มีเด็กสาวสวยๆ มีคนรอต่อคิวยาวเป็น 10 คน  
          "ผู้หญิงที่นี่มาจากหลายที่ อีสานสัก 60% เหนือ 20% ที่เหลือเป็นหญิงพม่า ส่วนใหญ่เคยขายตัวมาจากที่อื่นแล้วทั้งนั้น"
          "นก" หญิงไทยวัย 31 ปี ขายบริการที่มหาชัยมานานกว่า 6 ปี ถึงทุกวันนี้ก็ยังกลัวการติดโรคทางเพศสัมพันธ์ โดยเฉพาะกับลูกค้าชาวพม่ามักไม่ค่อยยอมใช้ถุงยางอนามัย
          "เขามักพยายามต่อรองขอไม่ใช้ถุงยาง ถามผู้หญิงคนไหนดูก็ได้ ทุกวันนี้เด็กพม่าเลยเต็มเมือง เจอลูกค้าแบบนี้บ่อยๆ ก็รับไม่ได้ ปฏิเสธไปเลยก็มี"
          ทุกๆ วันที่ 15 และ 30 ในแต่ละเดือนนกต้องรับศึกหนักทุกครั้ง จากเดิมเฉลี่ยวันละ 5 ครั้ง แต่สำหรับช่วงนั้นอัตราเฉลี่ยจะพุ่งไปอยู่ที่ 15-18 ครั้งก็เคยเจอมาแล้ว!! 


ขอขอบคุณข้อมูลจาก คม ชัด ลึก

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น